บทที่ 918

ถ้าเล็งตรงอีกนิด...อีกนิดเดียว จั่วจิ้งก็จะไม่ได้เห็นตะวันของวันพรุ่งนี้แล้ว!

จั่วจิ้งก็ตกใจไม่น้อย ยังไม่ทันได้สติกลับคืนมา

สิ่งที่ทำลายความเงียบสงบนี้ลงคือเวินเอ่อร์หว่าน

“เจ็บ...” เธอเอ่ยขึ้นเบาๆ “เจ็บ”

มู่เหยียนเซินรีบถามว่า “เจ็บตรงไหน? บาดเจ็บหรือเปล่า?”

เขารีบร้อนทิ้งอาวุธในมือ จิตใจทั้งหมดขอ...